خوردی امروز نیزه فردا نَعل

نیزه هم چاره دارد اما نعل...

یك، دو، سه، چهار... ده تا اسب

روی هم می شود چهل تا نعل

هر كسی از تنِ تو می گذرد

شمر با پا و اسب ها با نعل

پشت و روی تو را یكی كردند

چقدر جلوه دارد این جا نعل

چون لباست به روی چادر من

هر كسی پا گذاشت حتی نعل

دهنت را خودت بگو چه شده؟

تهِ شمشیر خورده ای یا نعل؟

شاعر:علی اكبر لطیفیان